"Inferno"

Na obiad w barze "Inferno"
Podano mi rozpacz z lucerną
Na moje własne życzenie,
W zestawie zdobnej w jelenie.

Lecz zanim donieśli widelce
Zmieszać zdążyłam się wielce
Bo przy sąsiednich stolikach
Czym innym żywiła się klika:

Pod oknem z ozdobną firanką
Pan łykał rozkosz z kochanką;
Panna tuż obok wejścia
Rozgryzła możliwość zamęścia;

Para w pokątnej ciemności
Lizała tort wzajemności
I nawet ksiądz pod dymiącą świecą
Smakował radości co nieco.

Spojrzałam w kartę raz jeszcze
I nagłe opadły mnie dreszcze
Bo chociaż inni nie poszczą,
Wybrałam potrawę najdroższą.

Wodząc oczami dostrzegłam z dala
Podłego sprawcę - zachwalał
Kolejnej bezbronnej kobiecie
Bezsenną noc w galarecie!

Lecz zanim zerwałam się z krzesła
Cała w stanowczych protestach
Uległa namowom kelnera
O nienagannych manierach.

Doradzić wszak łatwo, jak wiecie,
Głodnej i ufnej kobiecie.